نام علمی : Magnolia grandiflora
خانواده : Mognoliaceae
نام انگلیسی : Bull-bay
|
مورفولوژی
درختی همیشه سبز، بومی آمریکای شمالی که سالها پیش به ایران آورده شده است. فرم تاج زیبا و مخروطی شکل، شاخههای جوان و جوانهها قهوهای زنگاری و کرکدار، برگها متناوب، درشت، واژ تخم مرغی ـ بیضوی و ضخیم که سطحرویی آنها سبز تیره و سطح زیرین حداقل در جوانی کرکدار است. هر برگ دو سال روی درخت میماند. گلها درشت، به رنگ سفید، شیری، معطر، به قطر ۲۰ـ ۱۵ سانیمتر، دارای سه کاسبرگ گلبرگ مانند و ۷ـ۶ گلبرگ میباشند که بتدریج از خردادماه تا آخر تابستان ظاهر میشوند. میوه آن تخم مرغی شکل و کرکدار بوده و در فصل پاییز دانههای قرمز رنگ از درون میوه خارج میشوند. حداکثر ارتفاع درخت ۲۴ و گستردگی آن به ۱۰ متر میرسد. از سن ۱۵ سالگی و گاهی بسیار زودتر شروع به گلدهی میکند.
نیازها
مکان آفتابی، خاک غنی، مرطوب و خنثی یا کمی اسیدی (۵/۶ ـ ۶ = PH)، شرایط اقلیمی گرم و مرطوب را بیشتر میپسندد ولی در نواحی بیابانی نیز در صورتیکه از گزند بادهای شدید در امان باشد، خوب رشد میکند. ریشه درخت عمیق بوده و بهتر است آبیاری عمیق ماهانه در مورد آن اعمال گردد. بهترین زمان برای کاشت نهال آن اسفند یا فروردین ماه میباشد.
کاربرد
برای کاشت در میان چمن و به عنوان درخت خیابانی، همچنین کاشت در گلدانهای بزرگ (در چند سال اول رشد) مناسب است.
آنرا میتوان در کنار سوزنی برگان و یا به عنوان پس زمینه سبز برای درختچههای گلدار نیز کاشت.
اسانس گلها اثر تب بر داشته ودانه گیاه دارای ماده روغنی و معطر است که تشنج را بهبود میبخشد.
ازدیاد
از طریق کاشت بذر در ماسه مرطوب وشاسی سرد در زمستان یا تابستان و از طریق خوابانیدن شاخه در تابستان و یا پاییز و یا پیوند زدن در تیر و مرداد ماه امکان پذیر است.
گیاه ماگنولیا ۵۲ ساله در روستای بللا کاشان |
د بهمن ۳۰ , ۱۳۹۱
Elaeagnaceae سنجـد گیاهی درختی است از خانواده سنجدیان که در آب و هوای معتدل میروید. برگهای باریک و مخملی شکل و میوههایی قهوهای رنگ و خوراکی دارد که از هستهٔ آن در تهیهٔ برخی داروها استفاده میشود. به فارسی بطور کلی سنجد ولی در مناطق گوناگون ایران دارای نامهای محلی […]